Twórzmy wspomnienia
Mamy za sobą niezapomniane dni, w których robiliśmy szalone rzeczy. I jeszcze wiele przed nami. Zupełnie inne. Na szczęście. Są osoby, które będziemy znać przelotnie. Stworzymy z nimi kilka miłych wspomnień, a potem wszystko się skończy. Najwyraźniej tak ma być. Przedłużanie w nieskończoność przeszłości, nawet tej pięknej nie jest dobrym pomysłem. Trzeba iść dalej. Warto wspominać dobre momenty, ale świat się idzie dalej i niektóre rzeczy tracą datę ważności. Możemy w nieskończoność odtwarzać sobie w głowie to po południe, w którym od śmiechu bolał nas brzuch, ale wcale nie chcieliśmy przestać. Nie oczekujmy, że świat stanie w miejscu. Wszystko się zmienia. Kiedy jesteśmy za długo na wakacjach tęsknimy za domem, własnym łóżkiem, przyjaciółmi. A potem wracamy i przytłaczają nas obowiązki, wciąż nowe zadania do wykonania. Tak to już jest. Ale dzięki temu jak już będziemy opowiadać wnukom "stare dobre czasy" w głowie będziemy mieli same dobre chwilę, a te złe będą się wydawały zabawne albo mało ważne.
Aby to osiągnąć trzeba być szczęśliwym człowiekiem, a wiadomo, że szczęście zależy od nas samych. Twórzmy wspomnienia, nie bójmy się podejmować ryzyka, aby nigdy niczego nie żałować. Bądźmy dobrymi ludźmi.
Dziękuję Ci bardzo za tego posta, bo... chyba potrzebowałam właśnie teraz, by ktoś mi to wyraźnie powiedział, uświadomił... Dziękuję.
OdpowiedzUsuńWspomnienia dzielą się na te, które wspomina się z uśmiechem i te, które się odgania, bo nie chce się o nich myśleć, prawda?
OdpowiedzUsuńKiedyś ktoś mi powiedział, że nieważne, co się dzieje, czy łamiesz regulamin, czy robisz coś, czego nie powinieneś robić. Jeżeli sprawia Ci to frajdę, to znaczy, że za jakiś czas to wspomnienie będzie klasyfikowało się do tych z uśmiechem.
Tworzę wspomnienia i mam ich mnóstwo - i nigdy ich nie braknie.